Als je diep in het woord democratie duikt, dan weet je dat het over vertrouwen gaat. Daar hoef je geen Jan Terlouw voor te zijn. Je geeft met je stem iemand het vertrouwen namens jou te spreken en te handelen. Je vertrouwt erop dat een meerderheid ook oog heeft voor essentiële belangen van een minderheid. Je vertrouwt erop dat gekozenen zich behoorlijk informeren en dat ze ook jou geïnformeerd houden.

Je vertrouwt erop dat er aldus geen mensen aan de bak komen die de democratie

Op zoek naar datgene wat ons kan leiden in ons handelen, hebben wij de laatste jaren het begrip compassie opnieuw ontdekt. Pogingen om richtlijnen voor de ethiek te ontlenen aan religieuze principes bleken immers onhoudbaar, al was het maar omdat deze principes niet universeel genoeg zijn. Wie aan de andere kant probeerde de ethiek te grondvesten op het redelijke denken, liep ook al vast. Het goede is geen uitkomst van redeneren. Bovendien: het handelen heeft ook een motor nodig, beweegredenen en motivaties. Dat kunnen beginselen

Iets zeggen over vluchtelingen? Dat kan alleen maar via mijn eigen gevoel, mijn eigen hart, mijn eigen denkraam.

Daar komen ze aan. In stromen. Bij ons in Heumensoord 3000; de eerste 300 zijn binnen. In tenten. Luxe tenten, dat wel, maar een stuk of wat vonden ze toch te min en keerden terug naar Ter Apel. Onvoldoende ventilatie, te weinig privacy. Wat doet mijn ego onder deze omstandigheden? Fulmineren tegen die ondankbare eikels. Maar afgezien daarvan: mijn angsthaasje, mijn harde criticus, mijn controlefreak, ……. ze