Joshu vroeg aan Nansen: ‘Wat is de Weg?’ Nansen antwoordde: ‘Het leven van alledag is de Weg.’ Joshu vroeg: ‘Kan je dat leren?’ Nansen zei: ‘Als je het probeert te leren, keer je je ervan af.’ Joshu vroeg: ‘Als je het niet leert, hoe kan ik dan weten dat het de weg is?’ Nansen antwoordde: ‘De weg heeft niets te maken met weten of niet-weten. Weten is begoocheling. Niet-weten is verwarring. Als je buiten elke twijfel de ware weg bereikt, dan zal je die als zo weids en grenzeloos herkennen als het heelal. Hoe kun je er dan over spreken in termen van goed en fout?
Bij deze woorden brak bij Joshu het licht door.
Mumons commentaar
Nansen deed Joshu’s vragen op voorhand wegsmelten. Ik weet niet of Joshu het helemaal doorhad. Ook al kwam hij tot verlichting, hij zal er nog eens dertig jaar mee bezig moeten zijn om het helemaal te begrijpen.
Het vers
De lentebloemen – de herfstmaan;
Zomerbriesjes – wintersneeuw.
Als onzinnige dingen je geest niet vertroebelen,
Dan heb je toch de beste dagen van je leven…